«بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم» سر آغاز كتاب الهى است. «بسم اللَّه» نه تنها در ابتداى قرآن، بلكه در آغاز تمام كتابهاى آسمانى بوده است. در سر لوحه ى كار و عمل همه ى انبیا «بسم اللَّه» قرار داشت. وقتى كشتى حضرت نوح در میان امواج طوفان به راه افتاد، نوح علیه السلام به یاران خود گفت: سوار شوید كه «بسم اللَّه مجراها و مرساها»(۸) یعنى حركت و توقّف این كشتى با نام خداست. حضرت سلیمان علیه السلام نیز وقتى ملكه سبا را به ایمان فراخواند، دعوتنامه خود را با جمله ى «بسماللَّه الرّحمن الرّحیم»(۹) آغاز نمود.
حضرت على علیه السلام فرمود: «بسماللَّه»، مایه بركت كارها و ترك آن موجب نافرجامى است. همچنین آن حضرت به شخصى كه جمله ى «بسم اللَّه» را مىنوشت، فرمود: «جَوِّدها» آنرا نیكو بنویس.(۱۰)